Wieliczka

Chyba nie ma wędrowca, który odwiedziwszy Kraków nie zajechałby do położonej 13 km na południowy wschód od niego Wieliczki. Znajduje się tam słynne na cały świat Muzeum Żup Krakowskich (ul. Zamkowa 8) będące jednym z największych muzeów górniczych w Europie. Posiada ono 2 ekspozycje: podziemną i na powierzchni.

Ta pierwsza zlokalizowana jest na III poziomie zabytkowej kopalni soli, na głębokości 135 m. Początki wydobycia soli na tych terenach sięgają ok. 3500 lat p.n.e. W czasach historycznych, w XI - XII w. Wieliczka była już największym ośrodkiem warzelniczym w Małopolsce. Od lat 80 XIII w. eksploatację soli kamiennej prowadzono tam na przemysłową skalę. Od tego czasu do dzisiaj, w solnych pokładach Wieliczki wydrążono 26 szybów i ponad 2000 komór ułożonych na 9 poziomach sięgających od 57 do 327 m głębokości. Są one połączone chodnikami i szybami o łącznej długości 350 km. Ten fascynujący solny labirynt w 1978 r. został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego UNESCO, a w 1994 r. Prezydent RP nadał mu tytuł Pomnika Historii. Podziemna trasa turystyczna mierzy sobie 2 km długości i prowadzi przez 17 połączonych chodnikami, zabytkowych komór.Największe wrażenie robi kaplica św. Kingi, w której może zmieścić się 500 osób. Jej posadzki, ściany, ołtarze i żyrandole wykonane są z soli. Na V poziomie, na głębokości ok. 200 m znajduje się sanatorium, w którym leczy się głównie choroby układu oddechowego.

Ekspozycja na powierzchni mieści się w średniowiecznym Zamku Żupnym, w którym od końca XIII w. do 1945 r. miał swą siedzibę zarząd kopalni. Prezentowane są tu m.in. historyczne narzędzia pracy i stroje górników.

Przy okazji wizyty w mieście można także odwiedzić tamtejsze świątynie: klasycystyczny kościół św. Klemensa (1805),barokową kaplicę Morsztynów (1693),barokowy kościół i klasztor Reformatów (1624-65, 1870),drewniany kościół św. Sebastiana (1581),pozostałości XVIII-wiecznej synagogi a także XVIII-wieczny pałac Konopków wystawiony w barokowym stylu.