Kościół Przemienienia Pańskiego

Kościół rektoralny o statusie zabytku architektury, przynależący do klasztornego kompleksu zakonu pijarów. Kościół Przemienienia Pańskiego w Krakowie prezentuje wysmakowany styl rokokowy - i jak na późnobarokową świątynię przystało, charakteryzuje się bogactwem wszelkiego rodzaju dekoracji i dzieł sztuki sakralnej.

Przybytek dla braci polskiej prowincji zgromadzenia założonego przez św. Józefa Kalasancjusza powstawał w latach 1718-1728. Głównym architektem krakowskiego kościoła Przemienienia Pańskiego był Kacper Bażanka - trzeba tutaj wspomnieć, że na kilkadziesiąt lat prace wstrzymano ze względu na śmierć głównego projektanta. Dlatego też efektowną fasadę według pomysłu Franciszka Placidiego z Włoch ukończono dopiero w 1761 roku. Generalnie cała zewnętrzna konstrukcja w dużym stopniu przypomina Il Gesù - słynny kościół Najświętszego Imienia Jezus w Rzymie.

Zwiedzając pijarski kościół Przemienienia Pańskiego z Krakowa koniecznie trzeba zatrzymać się na dłużej przy kunsztownych płaskorzeźbach oraz barwnych malowidłach. Zwłaszcza polichromiach oraz freskach autorstwa Franciszka Ecksteina i Józefa Piltza, które oglądane pod pewnymi kątami wyglądają niczym trójwymiarowe obrazy. Na szczególną uwagę zasługuje również ogromny ołtarz główny.

Warto jeszcze wspomnieć o podziemnej krypcie w kościele Przemienienia Pańskiego, gdzie zgodnie z długą (choć na pewien czas zarzuconą) tradycją w każde święta wielkanocne pijarzy budują Grób Pański. Od końcówki XIX wieku działał tutaj reprezentacyjny dom przedpogrzebowy, który przynosił mnichom znaczące zyski. W tym właśnie miejscu rozpoczynały się uroczystości pogrzebowe wielu znaczących dla Krakowa postaci, choćby takich jak Stanisław Wyspiański.

Rektoralna świątynia zakonu pijarów, piękny zabytek sakralny epoki rokoko. Kościół Przemienienia Pańskiego w Krakowie powstał w XVIII wieku, według projektów Kacpra Bażanki i odpowiedzialnego za fasadę Franciszka Placidiego. W bogato zdobionych wnętrzach wyróżniają się iluzjonistyczne polichromie Franciszka Ecksteina i monumentalny ołtarz główny. Warto też zajrzeć do krypty - reprezentacyjnego domu przedpogrzebowego.