Bazylika Świętej Trójcy

Kościół oo. Dominikanów, których do Krakowa sprowadził w 1222 roku ówczesny biskup polskiej stolicy Iwo Odrowąż. Dzisiejsza Bazylika Świętej Trójcy powstała w połowie XIII wieku - wcześniejszy, drewniano-murowany kościół parafialny uległ zniszczeniu w wyniku ataku Tatarów na miasto. Naturalnie na przestrzeni dziejów zabytkowa świątynia przeszła szereg przeobrażeń.

Zbliżony do obecnego kształt dominikańska Bazyliki Świętej Trójcy w Krakowie uzyskała po gruntownej przebudowie na przełomie XIV i XV stulecia. Główną zmianą było powiększenie nawy głównej, która stała się znacznie wyższa od naw bocznych. Przybytek utrzymany jest w stylu gotyckim, jednak nie wszystkie elementy pochodzą ze średniowiecza - ogromny pożar miasta z 1850 r. strawił również sporą część kościoła. Trwająca ponad 20 lat odbudowa nie tylko podniosła Bazylikę Świętej Trójcy ze zniszczeń, ale też przyniosła ze sobą sporo nowych dekoracji i zmian w wyglądzie budowli.

Miłośnicy sztuki i architektury sakralnej powinni zwrócić szczególną uwagę na oryginalny portal wejściowy, zaprojektowaną przez Wita Stwosza płytę nagrobną Filipa Kallimacha (nauczyciela królewskich synów) czy motywy roślinne w zdobieniach kruchty. W Bazylice Świętej Trójcy wyróżniają się też sukcesywnie dobudowywane kaplice: gotyckie, renesansowe, barokowe… Szczególnie piękna jest późnorenesansowa kaplica św. Jacka, jakoby wzorowana na wawelskiej kaplicy Zygmuntowskiej.

Nie zaszkodzi też wspomnieć o przylegającym do świątyni klasztorze dominikanów. Najstarsze części budowli (np. refektarz, oryginalnie mały kościółek) pamiętają jeszcze XII wiek. W krużgankach zawieszono portrety, płyty pamiątkowe czy epitafia zasłużonych dla zakonu braci i osobistości. Interesujące są też polichromie i obrazy, zwłaszcza te ilustrujące legendy związane ze zgromadzeniem.

Średniowieczny zabytek sakralny z burzliwą historią w tle. Bazylika Świętej Trójcy powstała w poł. XIII w. dla zakonu dominikanów. W wyniku pożaru miasta z 1850 r. gotycki przybytek uległ poważnym zniszczeniom - odbudowa wiązała się ze sporymi zmianami w dekoracjach i architekturze. Wcześniej do kościoła dobudowano kilka kaplic, np. późnorenesansową kaplicę św. Jacka.